Οι φάρες των Τρολ

     Τα έχεις δει. Έχεις μιλήσει μαζί τους ή καλύτερα έχεις μαλώσει μαζί τους. Ζουν ανάμεσα μας και δεν αφήνουν τίποτα ασχολίαστο. Διασημότητες που πέταξαν κοτσάνες, πολιτικοί που ¨παραποιήθηκαν¨ τα λόγια τους ή ακόμα κι εσύ που

πόσταρες κάτι ρομαντικό. Όλα αποτελούν στόχο τρολλαρίσματος. Όμως δεν είναι όλα τα τρολς ίδια. Υπάρχουν διαβαθμίσεις και κατηγορίες και οι παράγοντες που τους διαχωρίζουν ποικίλουν. Πάμε να δούμε, το λεπόν, ποιες είναι αυτές οι κατηγορίες.

1) Τα νιάνιαρα. Ή αλλιώς είναι οι λεγόμενοι Haters. Είναι μικρής ηλικίας παιδάκια που μαζεύονται γύρω από ένα υπολογιστή και ψάχνουν αφορμή να δουλέψουν κόσμο. Συνήθως είναι γυμνάσιο άντε βία-βία λύκειο. Έχουν accounts σ’όλα τα γνωστά social media, αλλά πότε ένα. Έχουν τόσα πολλά accounts που μπορούν να ρίξουν το site του AccountKiller. Δεν ασχολούνται με πολιτική και οικονομικά, παρά μόνον με σατυρικά videos του ελληνικού YouTube, τολμηρές φωτό γυναικών στο Instagram και ανελέητο δούλεμα στο Facebook. Η κύρια μέθοδος τους είναι το βρίσιμο μανάδων, κορών και του Justin Bieber. Θα προσπαθήσουν να προσβάλλουν όσο χειρότερα γίνεται περιμένοντας μια απάντηση για να πεθάνουν στα γέλια, και πάντα με χάλια ελληνικά ή ακόμα πιο χάλια greeklish. Μη τα παρεξηγείς, παιδιά είναι και ακολουθούν τα βήματα του Θεού Φουσέκη. Θα μεγαλώσουν και θα ηρεμήσουν.

2) Οι πλακατζήδες. Η πιο υγιής κατηγορία Τρολ. Το Facebook βρίθει από τέτοιες σελίδες τρολλαρίσματος όπως είναι το Κιμ Γιόνγκ-Ουν ή το The Curly Sue. Είναι άνθρωποι που γουστάρουν τη καλή καζούρα. Αυτή που κάνουμε μεταξύ μας όταν βγαίνουμε έξω για ποτάκι. Ασχολούνται με όλα τα θέματα της επικαιρότητας και τα ξεφτιλίζουν μέχρι εκεί που δε πάει. Με posts που είναι δεικτικά, πολύ καλές φωτοσοπιές, μιας και είναι μάστορες του Adobe και του Canva. Είναι ετοιμόλογοι, δεν παίρνουν στα σοβαρά τους μπαγλαμάδες που παρεξηγιούνται, κι έχουν να γελάσουν από το ’88, και έχουν τους τις σελίδες με τον περισσότερο κόσμο. Να σημειωθεί εδώ ότι κάποιοι απ’αυτούς έχουν γίνει αντικείμενο συζήτησης τα προηγούμενα χρόνια. Βλέπε Γέροντας Παστίτσιος.

3) Οι πληρωμένοι. Πριν καιρό είχα διαβάσει ένα άρθρο του Vice για το πώς δουλεύει αυτή η κατηγορία. Ουσιαστικά ανήκουν σ’ένα συγκεκριμένο χώρο και τον υπερασπίζονται ιντερνετικά. Δεν έχουν ένα account αλλά αρκετά και ποτέ με τη φωτογραφία τους. Ξέρεις ποιοι είναι και έχεις μαλώσει μαζί τους. Αυτή είναι και η δουλειά τους. Απάντηση στην απάντηση μέχρι ο ένας από τους συνομιλητές να υποχωρήσει. Είναι πάντα διαβασμένοι, δεν ασχολούνται με τα gossip και δίνουν αναφορά για το πώς κινήθηκαν στο ίντερνετ τη κάθε μέρα. Φυσικά οι υπηρεσίες τους δεν είναι ποτέ δωρεάν. Την επόμενη φορά λοιπόν που θα μπλέξεις σε ιντερνετικό καυγά και θα προσπαθήσεις να υπερασπιστείς την άποψη σου, σκέψου. Ο εποχικός δεν είναι εκεί επειδή το πιστεύει αυτό που γράφει αλλά επειδή χρειάζεται λεφτά. Άρα keep it cool μαζί του. Εργαζόμενο παιδί είναι.

4) Οι σκληροπυρηνικοί. Εδώ έχουμε πρόβλημα καθώς αυτή η κατηγορία αξίζει ολόκληρο άρθρο και ανάλυση. Θυμάσαι στο σχολείο το απόμακρο παιδί που γινόταν στόχος φαπών; Ε αυτός μεγάλωσε και βγάζει όλα τα κόμπλεξ του στο ίντερνετ. Είναι μακράν η χειρότερη φάρα στο ίντερνετ. Ταμπελάκηδες, ξερόλες, προσβλητικοί, (ήρεμα Γιώργο μη τους δίνεις πάτημα). Βασικό τους χαρακτηριστικό είναι ότι έχουν account μόνο σ’ένα κοινωνικό μέσο και κάνουν καριέρα σ’αυτό. Κυριολεκτικά όμως καριέρα. Δεν αφήνουν τίποτα να πέσει κάτω. Υποτίθεται είναι φιλελεύθεροι στις απόψεις τους και υπερασπίζονται τη δημοκρατία, αλλά μοιράζουν ψόφους αβέρτα. Εννοείται ότι δεν μπορείς να κάνεις σοβαρή και ήρεμη συζήτηση μαζί τους, γιατί θα σε ειρωνεύονται συνεχώς και αδιαλείπτως και θα σου κολλήσουν ταμπέλες. Πόσταρες ελληνική σημαία; Είσαι ακροδεξιός. Υπερασπίστηκες τους αναρχικούς; Είσαι κατά της ανάπτυξης. Να ξέρεις ότι πάντα θα σε βλέπουν ως υποδεέστερο τους και εχθρό τους. Θα μπορούσα να γράψω πολλά ακόμα αλλά στη περίπτωση τους κολλάει η φράση: Don’t feed the Trolls. Συμβουλή μου είναι γράψτους εκεί που δε πιάνει μελάνι.